VERDRAAGZAAMHEID leidt tot bewustzijnsverruiming
(vervolg op mijn blog van 4 januari: zelfvertrouwen)
Elke ziel tracht via een menselijke ervaring hier op aarde zijn ware wezen te realiseren: zijn authentieke Zelf. De ziel wenst zich te ontwikkelen, zijn bewustzijn te verruimen en zichzelf te verrijken met geestelijke ervaringen van vreugde en de schoonheid van het bestaan. De kernkwaliteiten van de ziel zijn gebaseerd op onvoorwaardelijkheid en waarheid. Daar zit nou precies het probleem.
Immers, de menselijke persoonlijkheid is gehecht aan materiële zaken en eigen belang. Hij heeft zijn overlevingsinstincten zover ontwikkeld dat hij er intuïtief op kan vertrouwen dat ‘als iets niet goed voelt’ hij moet kiezen voor zichzelf. Zo blijft hij veilig in de comfortzone van zijn zelf gebouwde vesting en vindt er geen ontwikkeling plaats en geen werkelijke bewustzijnsverruiming die leidt naar een volwassen evenwichtige persoonlijkheid.
De doelstelling van de persoonlijkheid staat recht tegenover de doelstelling van zijn ziel. Niet voor niets wordt de ziel vaak voorgesteld als ‘het strijdtoneel tussen goed en kwaad’. Op natuurlijke wijze zou dit dilemma ‘uitgevochten’ worden in de pubertijd. De pubertijd is de tijd waarin de mens zich voorbereidt op een leven als volwassene. De ziel ontwaakt en wil zich gaan uitdrukken via de persoonlijkheid.
Meestal wordt de potentie van de ziel versluierd door eerdere persoonlijke ervaringen (trauma) in dit leven of in vorige levens van de ziel. Uit zelfbescherming zorgt de persoonlijkheid er dan voor dat de grenzen van ‘de eigen burcht’ niet overschreden worden. Een middel om dat te doen is vasthouden aan je persoonlijke visie gebaseerd op jouw gedachtepatronen. Door met je gedachten controle te houden over een situatie creëer je een schijnveiligheid, meestal gebaseerd op angst.
1. Om je uit deze impasse te bevrijden zou je eens kunnen proberen om alles te bezien vanuit het standpunt van iemand anders.
Dat is niet altijd makkelijk, omdat wij tijdens het vormen van onze persoonlijkheid in onze jonge jaren, dit hebben afgeleerd. We worden er op aangesproken om ons handelen te baseren op onze eigen gedachten: wat denk ik… wat vind ik ervan? In eerste instantie is dit ook nodig om een individu te worden met een persoonlijke visie over zichzelf en over zijn omgevingswereld.
Er wordt ons geleerd om ‘nee’ te zeggen als je iets niet wilt. Hierdoor leren we af om ons te verplaatsen in de ander en ons onvoorwaardelijk op te stellen. Uiteindelijk als we wat ouder zijn en onze ziel haar invloed wil laten gelden, komen we in een crisis: de ziel voert een innerlijke strijd tussen handhaving van de persoonlijk opgebouwde overlevingsstrategieën en de onvoorwaardelijkheid van de ziel die trouw is aan Waarheid. Deze Waarheid is niet de waarheid gebaseerd op persoonlijke ervaring, maar de Waarheid die voortvloeit uit kosmische wetmatigheden.
Nu is het zo, dat vanwege het feit dat we een gedachte hebben, we ons aan deze gedachte binden. We identificeren ons met de gedachte. Daarom is het ook voor vele mensen moeilijk om hun gedachtepatronen te doorbreken. Het is een teken van bewustzijnsverruiming als je in staat bent om de dingen te zien vanuit het standpunt van een kind of van iemand die jouw boosheid/irritatie oproept en te begrijpen hoe zij de dingen zien. Een bijkomstigheid als je je werkelijk leert verplaatsen in een ander, onwillekeurig wie, is dat je verdraagzaam en geduldig wordt. Verdraagzaamheid betekent niet dat je alles maar moet laten gebeuren. Verdraagzaamheid is ook opkomen voor Waarheid!
Weet wel dat, als je je verplaatst in de ander, jouw standpunt er nog steeds is en dat jouw standpunt hierdoor wordt verrijkt met het standpunt van de ander. Je wordt verijkt met de kennis van de ander en dat verruimt je hart op zo’n wijze dat je al gauw in staat bent om iemand anders aan te voelen.
2. Een ander aspect om tot bewustzijnsverruiming te komen is om iemand anders aan te voelen.
Een mens is soms anders dan zijn uiterlijk doet vermoeden. Soms spreekt en handelt iemand anders dan hetgeen hij werkelijk voelt. Spiritueel gezien verspreidt hij dan onwaarheid. Indien je dan het gevoel van de ander kunt leren kennen is dit een verheven kwaliteit. Als je dit kunt dan heb je geleerd dat de gevoelens van de ander je méér kunnen vertellen over die persoon en zijn motieven dan zijn woorden of daden. Hierdoor zul je tot een andere mening kunnen komen over deze persoon dan dat je louter en alleen bent afgegaan op zijn woorden of daden. Je oordeel over een persoon zal wegvallen door het mededogen van je hart. Je ‘ziet’ achter de uiterlijkheden de ware mens en laat je niet meer misleiden. Als je deze twee aspecten kunt toepassen heb je meesterschap bereikt over je denkwereld en je gevoelswereld.
Als je op dit punt bent aangekomen in je bewustzijnsverruiming en leeft vanuit verdraagzaamheid begint op dit gebied je goddelijke evolutie. Je persoonlijkheid, ziel en Geest worden werkzaam als één.
Zo ontwikkel je je hogere intuïtie, ware telepathie, waardoor je leeft vanuit de Universele Wet van Eenheid en Liefde. Je ziel zal gevoed worden vanuit de goddelijke Akasha en de persoonlijkheid zal zich bevrijd weten uit de illusie van de materiële gebondenheid.
Je moet het wel DOEN, deze woorden lezen is niet genoeg. Dat was één van mijn eerste geestelijke lessen: breng in de praktijk wat je leest: stop je hoofd niet vol met mooie woorden, maar leef de woorden!
-Diny van den Arend-