De geestelijk volwassen mens
Elk mens is verantwoordelijk voor zijn eigen leven, voor de keuzes die hij maakt.
De gevolgen, voortvloeiend uit die keuzes, dient hij derhalve te accepteren als onderdeel van het lespakket dat hij heeft gekozen. Als dan je lespakket je niet bevalt of als je het aangeboden programma reeds kent en je de voor jou belangrijke vrucht eruit gehaald hebt, is het tijd om tot een andere keuze te komen en andere ervaringen op je weg uit te nodigen.
Verantwoordelijkheid nemen voor jezelf is komen tot zelfwerkzaamheid en zelfreflectie, en je onvrede en ongenoegen niet naar buiten op de ander projecteren, maar zelfkennis en zelfbewustzijn ontwikkelen. Via de ontwikkeling van zelfbewustzijn, ontwikkelt de mens groepsbewustzijn. Dienstbaarheid aan het eigen ik transformeert in dienstbaarheid aan het geheel: van ik naar wij. Dit is wat er wil ontwikkelen in de wereld, dit is waar een beroep op wordt gedaan in onszelf, door ons Zelf. Het is nooit een ander, maar het is je ziel die klopt aan jouw eigen hart. Als geestelijk volwassen mens word je dan werkzaam in een groep op basis van gelijkwaardigheid. Je beziet een groep (zelfs de gehele mensheid) als één geheel. Maar gelijkwaardig betekent níet dat je hetzelfde bent.

Als het hogere doel – het zichtbaar maken van de liefde en uitdrukking geven aan de hogere bedoeling van de gevormde groep- het uitgangspunt blijft, zullen altijd de persoonlijke verschillen overstegen kunnen worden. Want de hogere bedoeling is altijd dienstbaar aan het geheel. Als we de wereld en onszelf blijven zien vanuit ons kleine ik, de persoonlijkheid, is het niet mogelijk om de eenheid te ervaren in de dagelijkse interactie tussen mensen.

Hoe kom ik dan in de overstijging van mijn persoonlijkheid, mijn dwangmatige gedachten, mijn emotionele gebondenheden, mijn onvrijheden?
Overstijging is het moment van overgave aan een hoger bewustzijn in ons. Je zou ook kunnen zeggen: overgave aan een deel van mij, wat uitstijgt boven het bewustzijn wat ik nu heb over mijzelf. In deze overstijging in bewustzijn kunnen we ons eerdere zelfbeeld, wat gekleurd is door alles wat we hebben ervaren, door onze geloofsovertuigingen, in liefde omvatten.
De daarin vrijgekomen energie komt beschikbaar om te handelen naar ons nieuwe inzicht, overeenkomstig ons verruimde bewustzijn. Dit noemen we integratie. En zo transformeert ons zelfbeeld tot wie wij werkelijk zijn. Wie we bedoeld zijn te zijn in onze relatie tot de wereld, in onze plek in het universele bestel.

Onze relatie tot het goddelijke vraagt uiteindelijk overgave aan onze goddelijke Natuur, aan de Bron van leven. En in deze overstijging van bewustzijn worden onze persoonlijkheid en ziel omvat door de Al-liefde van de Bron, waardoor we werkelijk eenheid ervaren met Al Wat Is en alles wat wij ontmoeten in het licht van eenheid en liefde kunnen omvatten. Integratie van dit inzicht brengt ons tot Wijsheid van Geest, waardoor we universeel burger worden, levend vanuit universeel goddelijk bewustzijn. Als universeel burger zijn wij de hoeders van de Aarde en dragen wij de verantwoordelijkheid voor het welzijn van alles wat leeft.

Uit mijn lezing: Leven vanuit de Bron, ‘ontmoeting van hart tot Hart’ (30 maart 2005)